Vorige week presenteerde de OESO vol trots een breed pakket aan maatregelen tegen belastingontwijking door multinationals. OESO landen presenteren dit BEPS-pakket als een grote overwinning, een geweldige prestatie die alle verwachtingen te boven gaat. Maar zo geweldig is het niet. Vandaar dat ik in een artikel in de Volkskrant kritisch ben over het BEPS-pakket
Eerlijk is eerlijk, enkele onderdelen zijn veelbelovend, met name de toezegging van alle OESO-landen om een einde te maken aan misbruik van belastingverdragen. Dat mag je gerust een overwinning noemen. Maar over andere onderdelen konden OESO-landen het niet eens worden en kwamen ze niet verder dan vrijblijvende aanbevelingen. Tja, daarmee maak je natuurlijk geen einde aan schadelijke belastingpraktijken. En de kern van het probleem, namelijk dat het steeds lastiger wordt om belasting te heffen op individuele onderdelen van wereldwijd oprererende multinationals alsof het afzonderlijke entiteiten zouden zijn, wordt niet aangepakt.
Voor wie geïnteresseerd is in een uitgebreidere bespreking, lees vooral de evaluatie van de BEPS Monitoring Group. OK, een beetje technisch misschien, maar deze evaluatie geeft in slechts elf pagina’s een complete bespreking van alle maatregelen – zelfs de samenvatting van de BEPS maatregelen is langer.
En wat levert het pakket op voor ontwikkelingslanden? Luister vooral naar wat Pascal Saint-Amans, hoofd belastingen van de OESO, hier zelf over zegt in de persconferentie (vanaf 17:40). Hij erkent eerlijk dat veel van de BEPS-acties mogelijk geen prioriteit hebben voor ontwikkelingslanden, en dat sommige prioriteiten van ontwikkelingslanden (voor betere belastingheffing op multinationals) niet in het BEPS-pakket zitten.
Het lijkt wel of geen enkele journalist dit heeft opgepikt, maar dit heeft hij echt gezegd, luister het maar terug. Het zijn dus niet alleen kritische NGO’s die dit zeggen, de OESO doet dat zelf ook.
Daar heb ik eigenlijk maar één ding aan toe te voegen: omdat de huidige BEPS-maatregelen tekort schieten voor ontwikkelingslanden, moeten de OESO en G20 de komende jaren verder met aanvullende belastinghervormingen die méér in het belang zijn van ontwikkelingslanden. Uiteraard met ontwikkelingslanden zelf aan de onderhandelingstafel.